Hanefîler’e göre, umrenin farzları ihram ve tavaf olmak üzere ikidir. Bunlardan ihram şart, tavaf ise rükündür. Şâfiî ve Hanbelîler’e göre bu dört nüsük yani ihram, tavaf, sa‘y  ve  tıraş  birer  rükündür.  Mâlikî  mezhebinde ise, ilk üçü rükün, tıraş ise vâciptir. Bu nüsüklerle ilgili hükümler ve umre için ihrama girme yerleri daha önce açıklanmıştır.

Umrenin iki vacibi vardır. Safa ile Merve arasında sa’y yapmak ve saçları tıraş ettirmek veya kısaltmak. İhram yasaklarına uymayan veya bir vacibi terk eden kimseye dem gerekir. Umre için ihramlı iken cinsel ilişkide bulunmak, tavaf yapmamak veya Şavtların çoğunu yapmamak umrenin batıl olmasına sebep olur. Bu kimsenin ceza kurbanı kesmesi (dem ) ve umresini yeniden yapması gerekir.

İmam Şâfiî’ye göre bu kimsenin bedene kesmesi ve umresini yeniden yapması gerekir. Umrenin tavafından sonra, sa’yden önce veya tavaf ve sa’yden sonra tıraş olmadan önce cinsel ilişkide bulunan kimsenin umresi batıl olmaz, ancak dem gerekir. (Kâsânî, II, 228.)