0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Peygamber Efendimiz’in (s.a.s) vefatı

Risalet vazifesini yerine getirdiği yirmi üç sene boyunca İslam’ın tebliği ve Müslümanların emniyetinin sağlanması, Resûlullah’ın (s.a.s.) temel hedefleri olmuş, bu hedefler doğrultusundaki gayretlerini son nefesine kadar aralıksız devam ettirmiştir. Nitekim Veda Haccı’nda birinci hedefini yerine getirme imkânı bulmuş, sayıları yüz bini aşan Müslümanlara İslam’ın temel esaslarını hatırlatmıştır.

Resûlullah, (s.a.s.) Mayıs 632’de, Müslümanların emniyetini sağlamak amacıyla Bizans’a karşı bir sefer hazırlığına girişmiş, ordusunu hazırladıktan iki gün sonra hastalanmıştı. Hastalığı iyice şiddetlenince hanımlarından Hz. Âişe’nin yanında kalmak için müsaade istedi. Vefatından birkaç gün önce kıldırdığı akşam namazının ardından baygınlık geçirdi ve yerine imamlık yapmak üzere Hz. Ebû Bekir’i görevlendirdi. Bir süre sonra hastalığı ağırlaştı. “En Yüce Dostla beraber” sözleriyle son nefesini vererek Hakk’a yürüdü (8 Haziran 632). Mübarek naaşı, vefat ettiği yere, Hz. Aişe’nin odasına defnedildi.